Eerste blog vanuit Islamabad
Sun, 07/24/2016 - 15:19 - Vincent Perrin
Onze eerste blog vanuit Islamabad!
Na vrijdagavond het vliegtuig in te zijn gestapt, komen we half 7 's ochtends (lokale tijd) aan in Abu Dhabi. Van tevoren neem je je voor in het vliegtuig goed te slapen om uitgerust aan te komen. In de praktijk komt er weinig van slapen in zo'n vliegtuig. De stoelen liggen niet lekker en het is altijd rumoerig om je heen.
Na een vrij lange (en saaie) overstap van 7 uur vervolgen we onze reis richting Islamabad. Deze vlucht duurt minder dan 4 uur en omdat het nu licht is, kunnen we meer van het uitzicht genieten. De uitgestrekte zandvlaktes wisselen elkaar af met mensgemaakte palmboom eilanden (letterlijk) langs de kust.
Eenmaal geland is het altijd spannend of al onze tassen ook in hetzelfde vliegtuig hebben gezeten. Een vertraagde tas (of erger) kan de expeditie flink vertragen. Vrij snel komen al de eerste tassen binnen. Ondanks dat we vrij snel elf van onze twaalf tassen kunnen vinden, missen we er nog één en we beginnen een lichte spanning te voelen. Zou het dan toch niet goed zijn gegaan? Gelukkig komt dan onze laatste tas! Deel 1 van de reis is achter de rug! Het voorspel is afgelopen, het avontuur kan nu beginnen.
Nog voordat we het vliegveld uit waren, maakte een van de soldaten de eerste grap dat onze lange Sjoerd maar moest oppassen om niet zijn hoofd te stoten. Tja, we vallen wel op als buitenlanders. We hebben er niet veel kunnen tellen op onze laatste vlucht.
Twee vriendelijke kleine mannetjes wachten ons op. Terwijl we op een busje wachten, bieden ze ons flesjes water aan. Heerlijk na zo een reis. Paar minuten later komt er een klein busje aan en worden een paar van onze buffels op het dak geladen, de rest achterin. Het is natuurlijk geen verrassing dat je in dit soort landen geen gordel om hebt (schijnt een belediging voor de chauffeur te zijn), maar de verkeerschaos valt alles mee. Na een gemoedelijke rit komen we aan in ons hotel om onze spullen te droppen en vervolgens te gaan eten. Onze twee gidsen leiden ons naar een heerlijk pakistaans restaurant een paar straten verderop. Rijst , nan, groenten en we wagen ons aan wat kip. Het eten is lekker gekruid en het is smullen.
De ochtend erna waren we wel blij dat iedereen ongeschonden (lees: zonder darm problemen) de nacht is doorgekomen. Er is natuurlijk altijd wel een kans dat je wat verkeerds eet en er ziek van wordt in dit soort landen. Na met onze twee gidsen te hebben gesproken is de planning een dag sightseeing te doen in Islamabad en dan de dag erop te vertrekken. Niet helemaal volgens de van te voren afgesproken planning, maar je weet dat je er weinig aan kan veranderen.
In hetzelfde busje als de dag ervoor worden we eerst naar een uitzichtpunt gereden net buiten de stad op een heuvel. Dit is de eerste keer dat we echt overdag buiten zijn, en het duurt niet lang voordat iedereen met ons op de foto wilt. Helaas is het wat mistig, maar de stad is echt heel groot!
Tweede etappe is de grote moskee, de grootste van heel Pakistan. Hier willen ook heel veel mensen met ons op de foto. Je wilt niet onbeleefd zijn dus je zegt maar ja en houdt een praatje met die mensen. De meeste komen ook niet uit Islamabad zelf maar zijn op bezoek. Je ziet dat veel mensen naar ons kijken en ons niet durven te benaderen. Totdat iemand dat lef heeft, en dan komen ze als vliegen om je heen staan. Ze willen zelf op de foto met ons of een van hun familieleden.
De moskee zelf is vrij indrukwekkend. Veel is van wit marmer en binnen (waar we niet mogen komen omdat het geen gebedstijd is) is er plek voor ruim 30.000 man. De meeste Pakistani daar komen ook niet per se om te bidden maar om de moskee te bezoeken.
Aangezien het zondag is, zijn veel winkels gesloten en op straat is het heel rustig. Het verbaast ons hoe relatief schoon deze zijn. De mensen zelf zijn ook heel vriendelijk en een 'nee' is genoeg om ze te laten stoppen met hun spulletjes op te dringen.
Morgenochtend vroeg vertrekken we per bus naar het noorden. Het plan is om dan door te rijden tot aan Chilas en de dag erna naar Sost waar we door een militaire post moeten richting onze basecamp.
We zijn benieuwd wat voor prachtige landschappen we vanaf nu gaan tegenkomen!









