Slecht nieuws

Mon, 07/11/2016 - 15:53 - Regien

Bas van der Smeede  z’n leukemie is terug. Het nieuws sloeg in als een bom. Ik zit naar m’n beeldscherm te staren. Nee, nee, nee! Een kwartier ervoor stuurt Bas V het vrolijke bericht dat onze permits voor het gebied zijn goedgekeurd door de Pakistaanse overheid. Yes! We mogen onze berg beklimmen. En het is ‘onze’ berg. Al een veel te lange tijd staat de foto van de prachtige Yawash Sar wand op ons bureaublad.

Het afgelopen jaar stond in het teken van trainen, trainen en trainen. En herstellen op werk. Als flachlander brengt dat trainen nogal rare activiteiten met zich mee. Afgezien van een paar vette tripjes naar de Alpen gebeurt het meeste werk in NL. Lopen met zware rugzak en D-schoenen door de duinen, klimmen met rugzak en D-schoenen, record joggen neerzetten en de verafschuwde sportschool trotseren. Team Den Haag, team Amsterdam en wat weekenden samen.

Trainingsweekend in de Ecrins

Dan komt het klote bericht dat Bas z’n knie kapot is en hij niet mee kan gaan naar Pakistan. Na een MRI blijkt dat er kleine breukjes in z’n onderbeen zitten, door overmatige belasting. Mogelijk waren zijn botten verzwakt na de chemobehandeling voor leukemie twee jaar geleden. Hij hinkt van bank naar keuken vol met pijnstillers. We eten pannenkoeken in de duinen. Het ene moment lijkt alles goed te gaan en ligt de wereld aan je voeten, het andere storten de dromen in en blijkt het helemaal fout te zitten. Er volgen lastige keuzes en gesprekken. Hoe gaan we het nu doen? Wil Sas mee? Vragen we er een 6^e persoon bij? Na een week vormt zich een plan B. Ondanks haar zorgen voor Bas wil Sas, op aandringen van Bas, deze kans niet aan haar voorbij laten gaan. Bas vd P stelt voor om Sjoerd Arkenbout als 6^e persoon mee te vragen, die vrolijke lange gast. Waarschijnlijk ook met een steekje los want hij zegt ja en binnen een paar dagen is alles geregeld. We proberen de motivatie weer op te schroeven, samen mountainbiken doet goed en de pannenkoeken blijken een terugkomend fenomeen.

Nog een maand te gaan! De laatste dingen fixen: kleding passen van onze sponsor, wie haalt het NKBV depot leeg? Welke medicijnen krijgen we mee van onze expeditiearts Nikki? De gekke trainingsessies worden voortgezet en we voelen ons sterk.

Het blijkt fouter te zitten dat dan dat we dachten. Na een reguliere controle van het bloed van Bas blijkt hij hele slechte bloedwaardes te hebben en er kans is dat de leukemie terug is. Een dag later volgt de mokerslag, de leukemie is volledig terug en Bas wordt meteen opgenomen.
De komende twee maanden krijgt Bas een zware chemobehandeling. Als zijn bloedwaardes het laagst zijn worden T-cellen van zijn broer ingediend, deze afweercellen moeten de laatste leukemiecellen opruimen. Het wordt spannend. In het ziekenhuis zie ik twee sterke mensen, strijdlustig en nuchter.

Bas en Sas, terwijl jullie een gevecht aangaan tegen die stomme cellen, ga ik naar de bergen. Samen met Bas V, Vincent, Bas vd P en Sjoerd een eerstbeklimming proberen te doen van onze berg. Maar ik wil niet zonder jullie, zeg ik stampvoetend. We gaan toch. Want ik weet dat jullie met ons mee gaan genieten.