Sportklimmen aan de Costa Blanca

Thu, 01/24/2013 - 23:17 - basv

Waar teamleden Vincent van Beek en Bas van der Smeede in de kerstvakantie de bittere koude van de Grosse Zinne noordwand opzochten, koos ik samen met een groep vrienden uit Amsterdam voor de Spaanse zon.  Bestemming is de Costa Blanca, toevluchtsoord voor Duitse en Britse pensionarissen (gemiddelde leeftijd van de bewoners is ongetwijfeld 60+),  maar ook vind je hier vele fantastische sportklimgebieden. Ook zijn er veel mooie multipitches te doen en om de vakantie toch van een beetje  avontuurlijk karakter te voorzien, hebben we puur sportklimmen afgewisseld met een paar gave multipitches. 

De beste route van de trip is wat mij betreft de 'Costa Blanca' (7tl 1, 6b, 6b, 6a, 6b+, 6b+, crux 6c+). Samen met Adam en Vincent ging ik op nieuwjaarsdag naar de Penon d'Ifach, de opvallend steile rotsberg boven Calpe. Om te beklimming te kunnen halen hebben we ons de voorgaande avond ingehouden met biertjes drinken. De wand is zo steil dat klimmen met een kater een lastig verhaal zou worden.... 

 

De route naar links van de middelste top, dwars door de steile wand.

Adam Sasiadek klimt het onderste gedeelte voor. Stuk voor stuk zijn het mooie lengtes. Meestal zijn het positieve grepen, maar vaak wel steil en technisch.

Vincent Perrin klimt de eerste 6b+, vrij continue en verzurend. 

Klimmen direct boven zee. Achter mij Calpe, het stadje waar wij sliepen. We waren vergeten om eten mee te nemen dus op dit punt begonnen onze magen aardig te knorren.

Van de 6c+ crux heb ik geen foto's. Ik kan wel zeggen dat ie overhangend is, veel goede grepen heeft, maar op 2 punten toch echt 6c+ is, waar ik wel even moest blokken. Wat volgde is de afdaling via een wandelpad. Daar bleek mij light en fast tactiek niet helemaal te werken want mijn slipper scheurde bij de afdaling.

De dag erna klom ik samen met Dorien, Regien en Vincent de Llodet (5+,7tl) in Mascarat. Erg mooie route! De rots was uitgesleten door het water, wat zorgt voor goede wrijving en mooie bakken,  randjes en geultjes. Echt een aanrader.

Toen was het tijd om moeilijke enkele lengtes te proberen. Hier in Kamikaze (7b, een mooie 25m route in Sella. Adam, Vincent en ik hebben hem eerst toprope uitgewerkt en het voelde wel alsof de route binnen onze mogelijkheden lag. Vervolgens zijn we een paar pogingen gaan doen. We kwamen helaas een beetje te kort om hem redpoint te klimmen. Adam kwam het dichtste bij, hij was al bijna bij de topketting maar was toen zo verzuurd was dat hij het setje vastpakte. Zelf vond ik de crux vrij taai en daarbij  zat de haak daarvan vrij slecht geplaatst (topo waarschuwde al ervoor). 

Na nog wat rustdagen en dagjes sportklimmen zijn Vincent, Adam en ik terug gegaan naar de Penon voor wat we onze 'grande finale' noemen. Doel: de route 'El Navigante', 4, 4+, 5+, 6b, 6b, 6c, 6a, 7a. Deze route staat aangeschreven als 'misschien nog wel beter dan de Costa Blanca'. We deelden de eerste lengtes met twee Nederlandse touwgroepen, die de klassieke UBSA diedre (5+) wilden klimmen. Overbevolkte standplaatsen, wat gemopper over en weer en enige vertraging voor ons waren het gevolg.Na lengte 3 kunnen we opgelucht naar rechts traverseren.

 

De eerste moeilijke lengte is gelijk een bijzondere. De grepen zien eruit alsof ze door de natuur aan de rots gelijmd zijn, maar ze zitten goed vast. De boorhaken zijn helaas wel roestig en oud. Zeker aan zee kan dit tot gevaarlijke situaties leiden, dus het zou mooi zijn als de route wordt herbehaakt binnenkort.

Vincent klimt na. 

Bas klimt de 6c voor.

Adam klimt de laatste lengte (7a). Veeeel boorhaken! 

De lengte is vrij continue - echt een gevecht! Paar blokjes nodig, maar wel alles vrij. 

 

En toen was het weer tijd om terug te gaan naar Nederland. Leuke rotsklimtrip gehad en mooie routes gedaan. Voor komende maanden richt ik me mijn blik echter op het alpiene ijsklimmen, hopelijk goede condities en goed weer komende tijd!